Fotoğraf Korkum ve Hocamın Metallica Aşkı

Bir hafta önce babaannemin Merlin aşkından bahsediyordum ki bu hafta lisede müdürümüz olan hocamın Facebook'ta Metallica'nın konserler görüntülerini paylaştığını gördüm. Hocam aynı zamanda dedemin ilk okuldan sıra arkadaşı olur. Siz düşünün artık kaç yaşında olduğunu. Şuan kendisinin özel okulu war. Demek insan özel okula sahip olunca Metallica bile dinleyebiliyor. Ben sewmem Metallica, bu postu okurken de bunu dinlemenizi istiyorum ;  Philip Glass - Metamorphosis Ağır kaçabilir sonuçta gece yazılmış bi yazı bu.

Bugün eski resimlerime baktım, en son doğru düzgün fotoğrafımı 2 sene önce çekilmişim. Facebook'ta soruyolardı meraklı insanlar, fotoğraf albümünü ne zaman açıcaksın, görmek istiyoruz derlerdi. Halbuki size ne. Anlayamıyorum aslında, yani ben kimseninkine bakmam, girerim, beğendiğim video olursa paylaşır çıkarım. Kimse de beni dürtmez. Belki de sizden daha fazladır ordayım ben 4 sene oldu, 4 senede 1 kişi dürtmüştür. Eziklik gibi hissettim bunu söyleyince ama diğer türlüsü zaten bana komik geliyor. Twitter'da söylemiştim bunu bi ara; Face'de dürterler, Msnde titretirler, yanlarında olsam ellerler mi diye..? İnsanlar gerçekte yapamadıklarını sanal da yapmaya çalışıyor herhalde. Neden resim çekilmiyorum bunu merak ediyordunuz sizde değil mi..? 2 sene önce fotoğraf makinemi ona verdim hediye olsun diye, onu bilmiyorum ama ben yalnız başıma pek fotoğraf çekilmezdim, sevmem de. Onunla çekilirdik işte. O gün bugündür çekilmiyorum. 2o sene sonra çocuklarım bana sorucak; baba neden senin resmin az..? Ben söyleyemiycem tabi bunu. Aptal saptal 2-3 fotoğrafım var işte. 4 sene önce bi korku filmi çekmiştik kardeşimle. Yüzümüzü boyamıştık. Gerçekten çok çirkindim o gün ben bile kendimden korkmuştum. O resmi paylaşmak istedim sizlere...

Aslında size bir şey söyleyeyim mi artık resim çekilirken korkuyorum. Aynaya bakıyorum kendimi beğeniyorum, gidip makineyi elime alıp resmi çekiyorum ama onu kaydetmeden siliyorum. Aynalar bana yalan söylüyor.